Beschrijving
Historisch overzicht
Toen in de eerste twee decennia van de twintigste eeuw de groei van de Huissense bevolking bleef aanhouden, werd de kerk van de Onze Lieve Vrouw ten Hemelopneming te klein om de toenemende schare gelovigen te kunnen herbergen.
Op 6 september 1922 werd de in Bemmel werkzame Adrianus Albertus van Wijk benoemd tot bouwpastoor van de nieuw te stichten parochie van de H.H. Martelaren van Gorcum op het Zand. Hij begon met het houden van predicaties in alle kerken in de buurparochies met als doel geld in te zamelen voor de nieuwe parochie, die in 1923 officieel werd gesticht, en dan met name voor het bouwen van de nieuwe kerk.
Wolter te Riele, zoon van Gerhard te Riele ontwierp de kerk in september 1924 en het bouwwerk werd in maart 1925 aanbesteed. Op 20 juli 1926 werd de kerk geconsacreerd door Monseigneur H. van de Wetering. De kerk was een bakstenen basiliek, d.w.z. een meerbeukige kerk, waarvan de middenbeuk hoger is dan de zijbeuken en er in het bovenste gedeelte van de middenbeuk ramen zijn aangebracht. De stijl was neogotisch. Tijdens de oorlogshandelingen die tussen september 1944 en mei 1945 in Huissen woedden werd de kerk dusdanig zwaar beschadigd dat herstel onmogelijk was. De drie klokken werden gevorderd en keerden niet meer terug uit Duitsland. Nadat de bevolking in het voorjaar en de zomer van 1945 was teruggekeerd naar Huissen, vond men van de meeste kerken slechts puinhopen terug. De eerste maanden na thuiskomst werd gekerkt in de Veiling. Op 21 september 1951 kreeg de uit Den Bosch afkomstige architect H. Valk toestemming om een nieuwe kerk te ontwerpen. Op 12 oktober 1953 werd de nieuwe kerk ingewijd door Bernardus Alfrink. De kerk doet ietwat Romaans aan vanwege de zware bouw. De oorspronkelijke kerk werd in 1986 ingrijpend aangepast. Het aantal zitplaatsen werd teruggebracht naar 610. Dit doordat het altaar naar voren in de kerk werd geplaatst.