Indoornik | H. Johannes de Doper
Adresgegevens
- Campmanplein 8, 6668 AJ Randwijk (route)
- Stuur een e-mail
Groepen
Gebouwen en plaatsen
Geschiedenis
De oude kerk is gebouwd in 1908 en werd in 1939 gerestaureerd omdat het in 40 jaar ernstig te lijden heeft gehad van het gebruik van verkeerde metselspecie. Het vocht had vrij spel en door de restauratie hoopte men de schade in te dammen.
Met het geld dat door de parochianen bijeen is gebracht werd, behalve de restauratie, ook een centraal verwarmingssysteem gerealiseerd.
Ook Indoornik ontkwam niet aan het oorlogsgeweld en op 23 september 1944 werden de eerste mensen geëvacueerd. Eerst naar Zetten en Herveld en later naar het zuiden van het land.
Na de bevrijding, zo’n 8 maanden later, kwamen de eerste mensen weer thuis en troffen tot hun ontzetting veel verwoesting aan in Randwijk en Indoornik.
Zo waren ook de kerk en pastorie totaal verwoest.
Pastoor Campman ging echter niet bij de pakken neerzitten en nam contact op met bisschoppelijk inspecteur J. Starmans om een nieuwe kerk te bouwen.
Nadat er een tekening door architect Nijsten uit Vught was gemaakt kon de laagste inschrijver, de firma H. Campman uit Velp (familie van pastoor Campman?) gaan beginnen met de bouw van de nieuwe kerk voor een som ƒ114.000.
De eerstesteenlegging vond plaats in het voorjaar van 1948 door pastoor C. Spaans.
Deze was pastoor van Montfoort, die onze parochie na de oorlog geadopteerd had.
De kerk werd op 6 februari 1949 ingezegend door pastoor W. Mulder, die pastoor van Bemmel en Deken in ons dekenaat was.
In januari 1949 kon door de grote financiële bijdrage van de parochianen een aanvang gemaakt worden met de bouw van een nieuwe pastorie. De kosten hiervan waren ƒ 35.000,00.
In 1972 werd onder de bezielende leiding van pastoor Ramaekers het interieur van de kerk grondig veranderd. De communiebanken werden verwijderd, een nieuw altaar geplaatst, de vloer van het priesterkoor van nieuwe tegels voorzien en 2 nieuwe lezenaars geplaatst.
Het oude altaar bleef in de absis staan en ging dienstdoen als sacramentsaltaar.
Dit allemaal volgens de nieuwe richtlijnen van het Vaticaans concilie. Deze werkzaamheden werden door de parochianen pro Deo uitgevoerd in de vastentijd.
De enige kosten waren de aanschaf van wat materialen en het zaagwerk van de marmeren tegels.
Op 27 november van datzelfde jaar is de kerk opnieuw geschilderd. Hiermee was gewacht zodat men gebruik kon maken van de subsidie voor de winterschilder.
Omstreeks 1993 kwamen er steeds meer wensen van parochianen om de kerk aan te passen zodat de afstand van priester en gelovigen kleiner zou worden. Op de parochieavond van april 1994 werden de plannen om de wijziging door te voeren aan de orde. Het kerkbestuur kreeg de volmacht om de plannen te realiseren. In de maand mei werd een aanvang gemaakt van de werkzaamheden.
De speciale wens van pastoor Schyns was dat er voor in de kerk meer ruimte vrijgemaakt werd.
De volgende werkzaamheden werden uitgevoerd:
De verhoging op het priesterkoor werd verwijderd, zodat het altaar naar voren geplaatst kon worden. Het marmer dat vrijkwam werd hergebruikt voor de uitbouw van het priesterkoor.
De vaste lezenaars werden ook verwijderd.
Van de Mariakapel, achter in de kerk, werd een multifunctionele ruimte gecreëerd. Deze doet dienst als Maria-devotiekapel en kan ook gebruikt worden als mortuarium.
Zowel voor als achter in de kerk werden 2 banken weggehaald en van het eikenhout wat hierdoor vrijkwam werd door Joop Siccama een prachtige lezenaar gemaakt.
De bankjes van de koorzangers werden vervangen door stoelen.
Ook deze werkzaamheden, waaruit blijkt dat er veel saamhorigheid is binnen onze parochiegemeenschap, zijn uitgevoerd door vele vrijwilligers.
Omdat het schilderwerk door de Arbowetgeving niet door vrijwilligers gedaan kon worden is dit uitbesteed.
Pastoor Schyns en het toenmalige kerkbestuur waren niet bang om af te wijken van de traditionele kleuren.
In 1999 is een nieuwe klokkentoren gebouw op het grasveld voor de kerk.
In 2007 heeft het toenmalige kerkbestuur een ontmoetingsgebouw laten bouwen wat de zeer toepasselijke naam De Ontmoeting kreeg.
Deze werd in 2008 feestelijk geopend.
Dit bleek een zeer verstandige beslissing te zijn.
Van dit gebouw wordt heel veel gebruik van gemaakt.
De locatie heeft in deze kerk 5 eigen pastoors gehad.
Dit waren de pastores Campman, Wuts, Raemakers, Schlutter en Schyns. Voor en na pastoor Schyns waren er al pastoor loze tijdperken.
Ze werden geholpen door de buurparochies en paters van het missiehuis uit Oosterbeek. Eigenlijk was men toen al hun tijd vooruit.
De parochianen moesten zelf initiatieven ontplooien en allerlei groepen werden in het leven geroepen om vieringen te kunnen en mogen organiseren. Dit lukte heel goed en het blijkt een bloeiende parochie te zijn. Deze vrijwilligers zijn erg begaan met onze parochie.
Als men terugdenkt aan al die vrijwilligers, en dat zijn er velen, dan hebben zij dit met heel veel inzet en plezier gedaan.
Het is een prachtige, knusse kerk. Ook de locatie is prachtig.
Werkelijk geweldig en uniek.
Als je na een viering de deuren opentrekt, zie je een prachtig uitzicht en dan kan je echt op weg gaan.
Ook uniek is dat maar liefst vijf dorpen en buurtschappen tot onze parochie behoren: Randwijk, Indoornik, Zetten, Hemmen en Lakemond.
Echter vanwege het afnemende kerkbezoek en vergrijzing is het aantal bezoekers en ook het aantal vrijwilligers fors verminderd.
Om die redenen zijn in 2020 alle kerkgebouwen verkocht.
De parochie heeft een huurovereenkomst afgesproken met de huidige eigenaar voor de Ontmoeting met keuken en toilet.
In de Ontmoeting wordt periodiek een woord- en gebedsviering gehouden.
De locatie is nog steeds behoorlijk actief.